КОЛУМНА: За за зу.
Нечесто во мал град. Посебно ако не е Њујорк. Без слободните девојки. Модерните. Светските
И заедно со ограничените.
Кај нас не е госип. Кај нас е сеир. И е градче. Начичкано...
ТЕКСТ: Си посакав среќа. Да, себеси.
Посакав денес да сум расположена, насмеана, радосна, заљубена.
Не сум често таква. Поради луѓето, навиките, ситуациите, обврските, проблемите. Но, ќе е поинаку. Денес јас ќе сум си среќна...
ТЕКСТ: Можам да бидам сѐ што сакаш ти.
Машкоста не ми дава.
Јас сум силен, не сум предодреден да внимавам на зборови . Не се обидувај да ме промениш...
ТЕКСТ: Тешко ми е кога слушам лошо за тебе. Јас сепак те сакав. Те гушкав со часови. Те бакнував најискрено. Денот ми почнуваше со помислата на тебе.
Не е сеедно...
РАСКАЗ: Го знаев одамна. Бевме мали, палавковци од нашето маало. Тој каубоец, јас засрамена принцеза. Пред него нема, зад него заљубена. Цел живот го сакав.
А, немавме ни здраво...
РАСКАЗ: Одев во училиште во кое имавме предмет по Среќа, по Добрина, слушавме Чесност, имав часови по Љубов.
Сите ми беа петки. Освен по еден предмет.
Имав кец по Љубов...
КОЛУМНА: Не знам како се сите исти. Како да се печатени од ист печатар, сошиени во иста конфекција. А, некаде бојата се троши, конецот се кине...
ТЕКСТ: Никогаш не научив да бидам романтичен. Можеби затоа што не сум стигнал до тоа ниво. Не сум стигнал да сакам девојка, онака вистински, без да се плашам дека ќе излезам папучар...
ПОЕЗИЈА: Ги потрошив зборовите.
Не знам кому.
Ги создавав со деновите.
Не знам за кого...
КОЛУМНА: До каде ли заминаа женско-машките однесувања? Да, однесувања. Тоа е она што ја интересира јавноста.
Вклучувајќи ме и мене...
ТЕКСТ: Сакам кога ќе се разбудам пред алармот. Со насмевка на лицето. Со наспаност во очите. Да бидам среќна и несвесна зошто е тоа така...
ТЕКСТ: Не, не сакам да зборувам за турските серии. Не сум потресена од нив, иако рекламите тоа го пропагираат...
ТЕКСТ: Не можеш.
Не смееш.
Ти не си за тоа.
Нема да те примат.
Не се занесувај!
Ај, седи си на местото.
Слушнав само поранешната дека ја сака...
ТЕКСТ: Им благодарам на сите што веруваа и што не веруваа во мене.“ Така сјае Холивуд. Само глумата за’рѓува. Онаа, од секојдневните глумци. Тие блескаат, мислат дека навистина ја добиле најпрестижната филмскастатуетка, а трулото им се закотвува на излажаните...
ТЕКСТ: „Си беше еднаш еден принц...“
Не,не. Отпочеток. „Си беше еднаш една принцеза...“
Уф, ни ова не. Тогаш, да се разбудам барем малку во реалноста. Еве, вака:
„Си беше еднаш една девојка. Си веруваше во среќни љубовни приказни, веруваше дека ќе го добие заслуженото...